Is in oorsprong hier in Twente een traditioneel kraamfeest om het nieuwgeboren 'kind' welkom te heten in de familie en vriendenkring. Officieel bestaat de kraamvisite uit het aanbieden van een krentenwegge, een langwerpig krentenbrood op een plank. Ook Herman heeft een krentenwegge gekregen en overspoeld met cadeautjes. Veel familieleden en vrienden zijn op visite geweest en ik heb van veel cursisten cadeautjes mogen ontvangen. Iedereen weet hoe belangrijk een hond voor mij is, niet alleen door mijn werk maar ook wat ze betekenen op persoonlijk vlak. Uit elke hoek hebben we felicitaties ontvangen en hebben alle belangrijke mensen om mij heen laten zien, dat hij niet alleen gewenst was in mijn leven maar ook in het algemeen. 

Het manneke bij ons in huis. De tijd vliegt voorbij en er worden grote stappen gemaakt. Niet alleen in de hoogte, maar vooral in zijn leren en geestelijke ontwikkeling. In de eerste week hebben we hem regelmatig in de draagzak gehad in moeilijke situaties. Wat is nu een moeilijke situatie? Dat is iets wat uw hond feilloos aangeeft. Vaak gaan ze zitten of tegen je opstaan. Maar ze laten ook een ander gedrag zien. Het approach-avoidance conflict. Het naderen - wijken, de pup loopt ergens naar toe en er weer vanaf. Het is een normaal stress signaal. Ze willen iets ontdekken maar vinden het ook nog eng. Er is een innerlijk conflict en er moet een beslissing gemaakt worden. Is de pup er klaar voor? Of nog niet. Het is belangrijk voor zijn eigen ontwikkeling dat de pup dit zelf mag beslissen, niet u. Omdat u simpelweg die beslissing niet kan maken. Als de pup dit conflict in zijn eigen tempo kan beslissen, komt de beslissing vanuit de pup zelf en kunnen ze er veel beter mee omgaan de volgende keer als ze weer in zo'n situatie terechtkomen. 

Wil ik graag dat Herman naar school gaat. Herman zal net als elke andere pup dingen moeten leren. Natuurlijk kan ik dat zelf, maar het gaat om hele andere dingen. De afleiding van andere mensen en pups, heb je thuis niet. Dan komt de vraag: waar ga je naar school? Herman gaat naar mijn eigen school. Ik weet niet of het arrogantie is of zelfkennis. Na ruim 25 jaar lesgeven weet ik te veel. Als ik in een klas zou zitten waarin ze lesmateriaal zouden aanbieden waarvan ik weet dat het niet klopt of niet waar is, dan word ik daar nerveus van. Dan zal ik die opdracht niet uitvoeren dus dat heeft geen zin. Ik heb in de loop der jaren wel geleerd dat er vele wegen naar Rome leiden. Daarom heb ik voor mezelf besloten, dat ik de wegen die ik niet leuk vind, dan niet hoef te bewandelen als ik daar geen zin in heb. Dat zou dan weer discussies opleveren in een klas en daar heb ik geen zin in. Ik wil net als elk ander 'gewoon' lekker trainen met mijn hond. Ook ik heb een blanco pup die ik met veel plezier dingen wil aanleren en trainen. Ik ga niet mijn uiterste best doen om te zorgen dat ik een pup heb die voldoet aan alle factoren, om hem vervolgens te verprutsen op een school. 

Vanaf het moment dat pups enigszins kunnen bewegen ontdekken ze elkaar spelenderwijs. Zo ontwikkelen ze hun vaardigheden, maar leren vooral wat een rem is. En zo geven pups onderling aan wanneer iets pijn doet of niet. Omdat wij ze ophalen met gemiddeld acht weken zijn ze hun speelmaatjes kwijt. Nu moeten ze het doen met de benen die door de kamer heen bewegen. En iedere nieuwe pup eigenaar weet dat dat gebeurt. Dat is niet fijn voor ons dus worden pups daarop gecorrigeerd. Mensen willen 'gewoon' door de kamer lopen, zonder dat ze een pup meeslepen aan hun been. Juist door halfslachtige correcties en hoge geluiden van kinderen, die het ook niet leuk vinden, wordt het jagen op benen vaak erger in plaats van wat we liever zien, namelijk dat het uitdooft. Als u uw pup ophaalt, zit deze nog vol in zijn ontwikkeling. Deze ontwikkeling moeten we gebruiken voor de binding aan ons. 

Het ras en het individu, alles moet opnieuw ontdekt worden en we leren elkaar langzaam kennen deze week. De nachten gaan geweldig. Herman slaapt grotendeels door en moet meestal tussen zes en zeven uur in de ochtend een plas. Dat is netjes gezien het feit dat we rond elf uur naar bed gaan. Daarna slaapt hij tot ongeveer half acht door. Beter kunnen we het niet wensen. Omdat we de eerste dagen geen bezoek wilden ontvangen, werden er de hele dag appjes en mailtjes gestuurd. Ben je moe? Hoe gaat het? Stuur eens een foto, heb je ook filmpjes? Allemaal lieve berichtjes van vrienden en cursisten. Ben je moe? Ja, maar niet door de gebroken nachten, want die zijn er niet. Maar wel door het feit dat er weer een pup door mijn huis loopt die zorg nodig heeft. Die ik gaandeweg leer kennen en moet begrenzen. Wat maakt hem vrolijk, waar is hij bang voor en wat maakt hem boos. Allemaal normale leuke dingen om te doen, maar ik merk dat ik weer moet wennen aan de emotionele binding. Absoluut niet vervelend moe, ik weet niet goed hoe ik dat uit moet leggen, de verantwoordelijkheid die je weer hebt, zeg maar.

Als een kalmerend signaal. Honden bezitten een reeks aan kalmerende signalen, het is de taal die ze onderling spreken. Als ze gaan zitten kalmeren ze niet alleen zichzelf maar ook de andere hond. Gaan zitten of liggen is een signaal naar de andere hond toe om te zeggen ik ben bereid mij kleiner te maken voor jou en rust in te bouwen. Het is eigenlijk zaak om hier naar te luisteren. Ze willen elkaar leren kennen als ze het niet zeker weten en zijn beleefd naar elkaar. Mensen hebben de neiging om door te lopen of ze hier uit te halen, maar eigenlijk haalt u ze uit een conversatie die al gestart is tussen twee of meerdere individuen. In dat zitten of liggen zitten vaak nog gedragingen verborgen, nou ja verborgen, ze laten het heel goed zien. Maar de vraag is of wij dat zien. Ze kijken even weg of gaan snuffelen. Allemaal beleefdheidsvormen naar elkaar toe. Als u uw hond de beleefdheidsvormen laat uitwisselen met een andere hond, zult u zien dat er minder confrontaties zijn en het vaak veel beter gaat, dan dat u zou verwachten.

Die moet nog helemaal ontwikkelen, dat gebeurt in verschillende fases. De totale volgroeiing duurt gemiddeld tussen de 12 en 24 maanden, afhankelijk van de grootte van het ras . In het loopwerk vragen volwassen honden een opvolgende of gelijktijdige aanspanning van verschillende spieren. Het lopen vergt aanspanning van spieren in de verschillende poten, de romp en schouders van verschillende intensiteit en duur. Dit ontwikkelen pups tijdens hun groeiperiode. Belangrijk is hier de coördinatie, onze fokker heeft een tunnel en balansborden in het nest gelegd. Dit nest heeft al vroeg geleerd hoe ze een balans moeten zoeken in verschillende situaties. Dit maakt pups zeker en ze vinden het fantastisch om te doen. Ze zijn nog klein en gaan er vol enthousiasme voor, later als ze angsten gaan ontwikkelen is dit moeilijker om aan te leren. Pups lopen dus ongecontroleerd en stuiteren alle kanten op. Vooral van links naar rechts, of gaan plotseling zitten en willen dan niet verder lopen. Allemaal zaken die mensen ergeren. Maar ook allemaal zaken die een functie hebben voor de rest van hun leven en als u wilt dat uw hond goed gesocialiseerd gaat wandelen, zult u zich over deze ergernissen heen moeten zetten en luisteren naar uw pup :-).

Moet Herman eerst zijn jas aan. Ik weet het, jas aan? Dat is er gewoon ingeslopen. Bij mijn eerste jongens zei ik altijd, ik moet eerst mijn jas aantrekken en vervolgens deed ik ze de riemen om en zei dan automatisch, nu moeten jullie de jas aan. Als je een woord koppelt aan een handeling, wordt het voor de hond gewoon een opdracht. Honden verstaan geen letterlijke taal. Maar pakken de intonatie van het uitgesproken woord en de handeling die je daarbij uitvoert. Pavlov, je zegt het en voert de handeling direct uit. De koppeling van het woord wordt gemaakt op de handeling die je uitvoert. Als ik het 'appeltje' had genoemd en ze de jas aangetrokken, hadden ze op 'appeltje' hun hoofd door het tuig gestoken. Hoe je dus iets noemt of benoemt maakt niet uit, als de hond maar snapt wat er van hem verlangd wordt. En hier is dat jas aantrekken.

Is altijd spannend, mede omdat er zoveel theorieën over bestaan. Voor mij is het geen enkele discussie. Herman slaapt bij ons. Was Herman hond nummer twee geweest, hadden we bij Herman geslapen. Ik doe dat om  het vertrouwen op te bouwen en ik weet wat het betekent als pups huilen. Ik ga de strijd en het risico niet aan. De dag dat je ze ophaalt is al vol met stress voor hen, alles is nieuw. Ze hebben nog nooit alleen geslapen, alleen maar met elkaar. 

Dit is mijn blog, het is onze weg die we gaan bewandelen met Herman. De keuzes die gemaakt worden in dit blog hebben allemaal een reden. Ik snap heel goed, dat veel mensen deze keuzes niet zullen begrijpen of dat willen bekritiseren. Maar daarvoor schrijf ik het niet. Ik ben hier niet aan het lesgeven, ik deel de belevingen, mijn kennis, de manier van trainen, zijn opvoeding en zijn voeding. Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden, u mag uw eigen weg kiezen, de onze is gebaseerd op vele onderzoeken maar vooral ervaring. Ik schrijf vooral omdat het zo geweldig is om de stappen die pups maken te volgen, de groei, de ontwikkeling in hun leervermogen. Waar we goed gaan en waar we de mist in gaan. Want reken erop we gaan de mist in. Mensen denken altijd dat mijn honden niet stout zijn of altijd luisteren en dat is niet zo, hahaha, echt niet, maar goed we gaan beginnen!        

Als we aangekomen zijn en iedereen is begroet, moeten we het hebben over de serieuze zaken. We waren keurig op de hoogte gesteld van het contract. Dit contract hebben we getekend, omdat het de normale gang van zaken bevatte. Dingen als eerst contact opnemen met de fokker als de hond herplaatst moet worden etc. Je wilt als fokker, je eigen met zorg gefokte hond, niet terugvinden op één of andere louche site etc. Maar wat ik er wel bij wil zeggen is dat ik niet elk contract zou tekenen. Bij bepaalde hondenrassen worden enorme contracten geleverd, waarvan ik mij werkelijk afvraag of het allemaal wel rechtsgeldig is, wat deze fokkers eisen. Daar komt bij, dat als ik mijn geld betaald heb, het gekochte product van mij. Ja helaas, worden honden in grote delen van Europa nog gezien als dingen of voorwerpen, niet als personen. Dat mag morgen van mij veranderen, als honden gezien worden als personen, zou het dierenleed vele malen beter aangepakt kunnen worden. Terwijl het zakelijke gedeelte afhandelen, speelt Lisa nog lekker even met haar kinderen! 

Oscar en Luna zijn verhuisd naar hun nieuwe onderkomen. Herman blijft nog een weekje, dat is leuk voor Xena en voor Lisa. Dan verdwijnen niet alle kinderen in één keer. De fokkers werken hard om Herman enigszins te trainen en ik heb blauw gelegen van het lachen toen ze mij het filmpje op stuurden, dit was zo gaaf! Samen met de familiefoto ♥. In huis gaan we ons langzaam voorbereiden op de komst van Herman. De spullen die we nodig hebben, druppelen deze week langzaam binnen. Het is 8 maanden geleden dat Dirk overleed en ik ben in 26 jaar tijd niet zonder honden geweest. Het is altijd moeilijk om te starten met een nieuwe hond. Wanneer doe je dat? Dat ligt aan jezelf, wanneer ben je eraan toe of wanneer heb je ruimte om aan iets nieuws te beginnen? Ik had deze 8 maanden echt nodig, om voor mezelf dingen op een rijtje te zetten. Ik weet al een tijdje dat ik naar een kleiner ras zou gaan. En ik heb twee maanden na het overlijden iemand benaderd die mij heeft geholpen in deze zoektocht. Ik wist dat het langer ging duren en heb deze tijd echt nodig gehad om andere dingen een plek te geven.

Een belangrijke week voor de muiters. Ze zijn steeds langer wakker en ondernemen steeds meer op grotere afstanden. Kunnen hun plas en poep steeds langer ophouden en de fokkers zijn al begonnen met een zindelijkheidstraining. De myelinisatie zit in de laatste fase en sinds de fokkers weten hoe de pups gaan heten, trainen ze ook met hun namen. De kleintjes reageren daar al goed op. Ze worden stabieler in hun loopwerk en zetten overal hun tanden in. De leervermogens ontwikkelen zich in een rap tempo en ze merken dat ze niet alles mogen of kunnen doen. De eerste grenzen of het begrenzen van het gedrag. Dat ze alles in de mond nemen heeft te maken met het orgaan van Jacobson. 

Alle pups waren al geplaatst, maar ze hebben nu ook een naam. Xena - Luna - Oscar & Herman. The gang is steeds langer wakker en wordt innovatiever naarmate de dagen verstrijken. Ze gebruiken de balansborden alsof het de normaalste zaak van de wereld is en jagen hun hazenvel als stoere kleine warriors. Hun ogen en oren zijn volledig ontwikkeld en ze slobberen hun vaste maaltijden lekker naar binnen en drinken tussendoor nog bij Lisa. De pups maken grote stappen en verrijken zichzelf door allerlei dingen te onderzoeken. Maar ze zijn nog niet klaar. We zien helaas dat pups op deze leeftijd al geplaatst worden, vaak met drogreden. Het mag wettelijk niet, maar gebeurt meer dan men denkt. De echte kosten gaan nu beginnen, althans voor broodfokkers. De pups moeten geënt worden en daarvoor moeten ze de deur uit. 

We zijn vanaf dag één betrokken bij dit nest en hebben de eerste keus. Er zijn twee reuen en dat wat ik van ze gezien heb, is dat ze beiden even leuk zijn. Ik weet dat veel mensen een hond uitkiezen op bepaalde factoren. Meestal is dat een kleur of  je op een bepaalde manier aangetrokken voelt tot een pup. Dat kan van alles zijn: een vlekje hier of daar of een scheef oor, een bepaald loopje etc. Natuurlijk heb ik dat ook, maar in dit geval waren er maar twee reutjes en omdat ik ze beide even leuk vind, maakt dat de keus niet gemakkelijker, maar er is wel keus. Ik heb heel wat nesten getest voor fokkers en op basis van die testen zijn de honden geplaatst. Buiten het feit dat dat prachtig werk is, ben ik daar objectief. Je kunt wel "iets" willen, maar het moet ook bij je passen. Regelmatig gaven eigenaren voorkeuren op, gebaseerd op wat ze zagen. En regelmatig heb ik ze geconfronteerd met datgene wat uit de test kwam en dat was niet wat ze zochten. Het zijn allemaal individuen met een eigen karakter en het is het karakter waar je de hele dag mee te maken hebt. Alle elementen waarvan je dacht dat ze mooi waren, vervagen als je merkt dat je met je eigen hond niet door één deur kunt. 

De overgangsperiode is afgesloten en de pups zitten volop in hun socialisatie. In deze fase zijn de pups uiterst vatbaar voor allerlei prikkels. Ze zijn nieuwsgierig, onthouden alles waaraan ze blootgesteld worden en kunnen nieuwe banden opbouwen met verschillende individuen. In dit stadium maken ze kennis met nieuwe omgevingen en andere ervaringen. Onderzoek toont aan dat de ervaringen die de pups tijdens de socialisatieperiode opdoen, de algemene ontwikkeling van de pups sterk beïnvloeden. Een goede fokker heeft tijdens deze ontwikkelingsperiode de verantwoordelijkheid om de pups deel te laten uitmaken van het gezinsleven. De pup moet aan alledaagse activiteiten, mensen en geluiden worden blootgesteld voordat de angstreacties echt tot volle ontwikkeling komen. Ergens in de vijfde en zesde week moet het contact met mensen geleidelijk worden opgevoerd. Er moet gespeeld en geknuffeld worden. Elke pup moet apart opgetild worden en alleen mee naar buiten genomen worden. 

De fokker heeft de ren opgezet om ze meer ruimte te geven in hun bewegingen, zo kunnen de pups zichzelf beter ontwikkelen. Ze bewegen al goed, spelen fanatiek met elkaar en met Lisa. Het laatste gedeelte van de overgangsfase wordt in gang gezet. Tot deze periode neemt Lisa het initiatief voor de borstvoeding, zij bepaalt, de kinderen hebben niets te willen. In deze periode krijgen de pups hoektanden en leren kauwen. Zijn instaat om zelf hun behoeften te doen, ze hebben Lisa hierbij niet meer nodig. De pups gaan nu ook zeuren om voeding en er gaan in veel gevallen nu conflicten ontstaan. Dat noemen we spenen. De moeder kan vanaf nu haar pups weg grommen bij haar tepels, de pups worden opdringerig en de tandjes kunnen zeer gaan doen. Dit is het begin voor vast voedsel.

De pups zitten nog in de overgangsfase en het gehoor gaat zich steeds beter ontwikkelen. Onderzoek toont aan, dat pups vanaf drie à vier weken horen als een volwassen hond en zich op geluiden kunnen oriënteren. Ze gaan reageren op harde geluiden en kunnen hun blik al fixeren. Vanaf dit moment leren ze ook angst kennen. De pups kunnen zich dus terugtrekken bij plotselinge visuele of geluid indrukken. In deze week verbetert de motoriek in het achterlichaam en kunnen ze steeds beter staan en vervolgens kleine stukjes lopen, dat lopen gebeurt met vallen en opstaan.

In de overgangsfase gaan de pups zich langzaam ontwikkelen op heel veel vlakken. De oogjes gaan open en het gehoor laat langzaam geluid toe. Er opent zich een nieuwe wereld, het brein is rijp genoeg en wordt geactiveerd voor alle nieuwe ontdekkingen. De volledige ontwikkeling van ogen en gehoor duurt ongeveer 6 weken maar na 25 dagen kunnen ze ook al vormen waarnemen.

De weegschaal is al zoveel meer gevuld dan afgelopen week. Dit is gewoon even genieten :-). Het is zinloos om elke keer op te schrijven hoe blij ik ben, maar ik ben het wel! Het is zo fijn om alles vanaf de eerste dag mee te maken, zeker voor mij. Er zijn zoveel dingen belangrijk, als het gaat om het kopen van een pup. Het is altijd de vraag of je een goede fokker treft.

De kleintjes worden elke dag twee keer gewogen en je ziet duidelijk dat het neusje direct de lucht in gaat om moeders te zoeken. De pups zijn compleet afhankelijk van haar. Hun blaas en darmen werken, maar ze zijn niet in staat om deze zelf te ledigen. Lisa likt over hun buikjes om te zorgen dat ze gaan poepen en plassen. In deze vroege fase kunnen ze hun eigen lichaamstemperatuur niet regelen. Ze hebben Lisa en nestgenootjes nodig om warm te blijven. Daarom zie je ook vaak warmtelampen boven het nest hangen.

Iets eerder dan gepland, maar daar zijn ze dan! Vier nieuwe kleine Working Cockers, geboren op 28 januari tussen 21.00 en 22.30 uur. Twee zwarte teefjes, een lemon reu en een blonde reu. Ze hebben allemaal ergens witte vlekjes en wegen tussen de 230 en 306 gram. De fokker geeft aan dat de geboorte rustig en heel goed is verlopen. Lisa heeft zelf de vliesjes gebroken en de navelstrengen doorgebeten. De neonatale fase is begonnen, de pups worden doof en blind geboren. Hun brein is relatief onderontwikkeld en de ruggengraat en hart zijn nog niet volgroeid, dit ontwikkelt zich en ontplooit zich later in het nest. Ze hebben tastzin dus kunnen warmte waarnemen en ruiken.

We hebben vanaf dag één een fijn contact met de fokker. Hij houdt ons goed op de hoogte over hoe het gaat met Lisa. Op 22 januari kreeg ik deze leuke foto van Lisa in haar kraambed. Ze groeit goed en doet het super. Ze loopt op het einde van haar dracht. Een dracht duurt ongeveer tussen de 58-68 dagen, begin februari worden de kleintjes verwacht! De foto is gemaakt en er zijn inderdaad 4 pups. In deze prenatale fase, zijn er een paar dingen heel belangrijk, voor de ontwikkeling van de pup. Buiten de erfelijke factoren, moet de moederhond, voor het opvoeden van haar kinderen, volwassen en stabiel zijn.

Het is zo raar, ik heb dit ook nog nooit gedaan. Wachten op het bericht of Lisa überhaupt drachtig is. Mensen in mijn omgeving zijn ook een beetje verbaasd dat ik dit doe. Wat als ze niet drachtig is? Of als er geen reu bij zit? Is dit dan geen verloren tijd? Ik ervaar dat helemaal niet zo, ik vind het wel iets spannends hebben. Ik wil heel graag een hond uit deze lijn.  Na jaren ervaring door mijn werk, maar meer nog door het hebben van eigen honden, weet ik dat je een investering maakt voor meerdere jaren.

We gaan voor een Working Cocker. Ondanks veel voorbereiding is een nieuwe hond een serieuze zoektocht. We willen een werklijn en geen showlijn. Werklijnen worden gefokt op karakter en niet alleen op uiterlijkheden. Ik heb door mijn werk gelukkig een ingang bij iemand die al jaren bekend is met Working Cockers en zelf ook een fokker is. Vandaag krijg ik bericht dat er een mogelijkheid is voor een pup. Lisa is gedekt en ik kan contact opnemen met de familie Jansens waar Lisa van is. Door te fokken op karakter is het uitkiezen van een kleur bij Working's onmogelijk.