Week 10 de eerste week in huis

Alles is nieuw

Het ras en het individu, alles moet opnieuw ontdekt worden en we leren elkaar langzaam kennen deze week. De nachten gaan geweldig. Herman slaapt grotendeels door en moet meestal tussen zes en zeven uur in de ochtend een plas. Dat is netjes gezien het feit dat we rond elf uur naar bed gaan. Daarna slaapt hij tot ongeveer half acht door. Beter kunnen we het niet wensen. Omdat we de eerste dagen geen bezoek wilden ontvangen, werden er de hele dag appjes en mailtjes gestuurd. Ben je moe? Hoe gaat het? Stuur eens een foto, heb je ook filmpjes? Allemaal lieve berichtjes van vrienden en cursisten. Ben je moe? Ja, maar niet door de gebroken nachten, want die zijn er niet. Maar wel door het feit dat er weer een pup door mijn huis loopt die zorg nodig heeft. Die ik gaandeweg leer kennen en moet begrenzen. Wat maakt hem vrolijk, waar is hij bang voor en wat maakt hem boos. Allemaal normale leuke dingen om te doen, maar ik merk dat ik weer moet wennen aan de emotionele binding. Absoluut niet vervelend moe, ik weet niet goed hoe ik dat uit moet leggen, de verantwoordelijkheid die je weer hebt, zeg maar.

Hoe gaat het?

Buitengewoon goed, echt waar. Natuurlijk hebben we de nodige dingen. Hij was nog geen 10 minuten binnen of lag al in de vijver. Dat bezorgde ons de eerste hartverzakking. Gelukkig hadden we geïnvesteerd in een super handdoek voor honden en was hij binnen één minuut kurkdroog en wandelde weer vrolijk rond, totaal niet onder de indruk van wat hem net gebeurd was. Alleen hadden wij een torenhoge hartslag. Hij springt direct op de bank, Herman mag hier op de bank, dus dat is het probleem niet. Ik vond de sprong te hoog, dus is er direct een matras voor de bank gelegd, waardoor er een 'trapje' ontstaat. Hij heeft met zijn voeten door zijn eigen poep gelopen. Maar ja, dan heet je hier een minuut Jeroet (grapje van Lennarts vader) je hebt poep aan je voet en gaat na het schoonmaken alles gewoon door. Verder? Gewoon de standaard dingen: schoenen en pantoffels gappen, op je voeten bijten als je loopt, hij vindt het moeilijk om zelf rust te pakken, alles oppakken, een strijd aangaan met de bezem, de stofzuiger is een raar ding en noem het allemaal maar op. Het zijn de opvoedkundige vaardigheden die hier van ons gevraagd werden. Het opvoeden vraagt veel, het is belangrijk dat we niet verzanden in het de hele dag 'nee' zeggen. Voor je het weet ben je alleen maar aan het begrenzen en wordt het er niet leuker op voor hem. Pups worden baldadiger als ze alleen maar begrensd worden. Dus is het zaak om vooral in oplossingen te denken, om situaties te voorkomen.  

Herman geeft zijn grenzen heel goed aan

En wij luisteren er naar, op elk gebied laat hij zien wie hij is. Dat zegt niet dat we alles maar goed vinden, het is zo leuk deze ontdekkingsreis. Hij vindt wandelen leuk, maar bij mensen, honden en grote groepen gaat hij achteruit. We tillen hem dan op en dragen hem verder in de draagzak. Is de kust veilig, loopt hij dapper mee. Daar waar het veilig is, laten we hem loslopen. De meeste mensen zijn bang om hun pup los te laten lopen. Pups zijn afhankelijk van u, als hij ouder wordt is de kans op weglopen vele malen groter. Wij willen hem nu al leren loslopen omdat hij zich dan vrij kan bewegen en we hebben de kennis dat ze eigenlijk altijd dicht bij je in de buurt blijven. Elke situatie waarin hij steun zoekt wordt beloond met voer. Als er iets is, kom je bij ons. We zien na twee dagen dat hij het achteruit lopen verandert in naderen / wijken Het naar voren en naar achteren lopen. Hij gaat niet meer tegen ons aan staan om getild te worden, maar twijfelt of hij gaat kijken. En in sommige gevallen gaat hij naar voren om te kijken wie de hond of mens is. Als we weer thuis zijn, krijgt hij na de wandeling de gekke 5 minuten zoals we dat noemen. Even heel hard rennen om alle stress eruit te lopen en de nieuwe prikkels een plekje te geven. De meeste pups hebben dat minimaal één of twee keer per dag, even gekkie doen. In huis wordt hij steeds meer zichzelf. Hij is super nieuwsgierig en wil altijd weten wat je doet. Omdat pups altijd in contact willen liggen, verplaatsen we zijn donut mee, zodat hij erin kan slapen. Het is een ongelofelijke knuffelaar, hij is daar ook heel lief in, hij is grappig en vindt het fantastisch om voor je te werken. Zo langzamerhand beginnen we elkaar te begrijpen en zijn de eerste stappen gezet.