Week 8, de eersten hebben het nest verlaten

Nieuwe spulletjes

Oscar en Luna zijn verhuisd naar hun nieuwe onderkomen. Herman blijft nog een weekje, dat is leuk voor Xena en voor Lisa. Dan verdwijnen niet alle kinderen in één keer. De fokkers werken hard om Herman enigszins te trainen en ik heb blauw gelegen van het lachen toen ze mij het filmpje op stuurden, dit was zo gaaf! Samen met de familiefoto ♥. In huis gaan we ons langzaam voorbereiden op de komst van Herman. De spullen die we nodig hebben, druppelen deze week langzaam binnen. Het is 8 maanden geleden dat Dirk overleed en ik ben in 26 jaar tijd niet zonder honden geweest. Het is altijd moeilijk om te starten met een nieuwe hond. Wanneer doe je dat? Dat ligt aan jezelf, wanneer ben je eraan toe of wanneer heb je ruimte om aan iets nieuws te beginnen? Ik had deze 8 maanden echt nodig, om voor mezelf dingen op een rijtje te zetten. Ik weet al een tijdje dat ik naar een kleiner ras zou gaan. En ik heb twee maanden na het overlijden iemand benaderd die mij heeft geholpen in deze zoektocht. Ik wist dat het langer ging duren en heb deze tijd echt nodig gehad om andere dingen een plek te geven.

Sjaak & Dirk 

Ik heb van twee honden afscheid moeten nemen in 9 maanden tijd. Ze hebben beiden de respectabele leeftijd bereikt van 13,7 jaar. Daar klaag ik ook niet over. Maar het was emotioneel heftig, daar komt bij dat Dirk de laatste drie jaar van zijn leven niet zelfstandig kon plassen. Hij was buiten dat mankement, heel vrolijk en super actief. Specialisten gaven aan dat katheteriseren een optie was, maar dat hij dat niet langer dan 3 maanden vol kon houden. Dirk besloot daar echter 3 jaar van te maken. Ik heb dat met veel plezier voor hem gedaan. Maar het zet je ook 3 jaar in een schema, waar je niet vanaf kunt wijken omdat hij nu volledig afhankelijk was van mij. Ik laat een hond die speelt, nog kilometers wandelt, blij is en goed eet, niet euthanaseren omdat hij een defect heeft in zijn zenuwbanen. Maar ik heb deze maanden nodig gehad om dat schema los te laten en weer andere dingen te gaan doen. 

De voorbereidingen in huis  

We zijn klaar voor Herman en verheugen ons enorm op zijn komst. Vandaag gaat de Adaptil in het stopcontact. Dat zijn feromonen. Zogende moeders produceren een rustgevend moederferomoon, het Dog Appeasing Pheromone, tijdens de eerste 3 tot 5 dagen na de geboorte van de pups. Dit feromoon heeft een geruststellend effect op de pups: het geeft een gevoel van veiligheid en comfort. Uit onderzoek is gebleken dat deze geruststellende effecten blijven bestaan en honden daar positief op reageren. De verdamper verspreidt het feromoon in huis, wij ruiken dat niet. We weten uit ervaring met Dirk dat dit een positief effect heeft. De pup voelt zich veiliger in zijn nieuwe huis. De spray nemen we mee voor onderweg en spuiten dat in zijn reis bench, voordat we gaan rijden. Eén groot hondenbed is blijven staan, ik kon ze simpelweg niet allebei afbreken. En zijn donut wordt zijn verplaatsbare plaats.

Daar waar wij zijn, kan Herman in de donut liggen, dat biedt veiligheid niet alleen voor Herman ook voor ons. Tot en met het wisselen van hun tanden, willen pups contact liggen, ze volgen je de hele dag en liggen het liefst op je voeten, omdat het baby's zijn. Dat is belangrijk voor de binding en daar heeft Lisa knetterhard voor gewerkt de afgelopen 8 weken, let op mij dan krijg je eten. Wij gaan nu dat eten verschaffen en hem de geborgenheid geven, natuurlijk volgt hij mij. Als Herman leert dat zijn donut zijn veilige haven is, kunnen wij ons elke week steeds iets gemakkelijker verplaatsen. Het is belangrijk dat u nadenkt over wat u wilt met uw hond in huis. Op de dag dat je ze neerzet in je eigen woonkamer, gaat hij beslissingen maken. Daarna overstappen op iets nieuws, gaat een dingetje worden. Pas als ze volwassen zijn, zijn ze bereid om dingen los te laten. Het levert veel stress en gedoe op, als u elk half jaar een nieuwe mand koopt. Het wordt zijn slaapkamer en de hond snapt niet waarom u die elke keer wegdoet.

En...zijn eerste jas is binnen! Een super klein mini y-tuigje :-). Jazeker een tuigje, met een dunne lange riem van 3 meter met een ieniemienie musketonnetje eraan :-). Dat heeft extreem veel redenen, waar ik later uitgebreid op terug kom. Maar in het kort, riempjes zitten om de nek, de nek is een correctie gebied bij honden. Elke keer als Herman zich vastloopt omdat zijn riem maar 1,50 zou zijn, wordt hij gecorrigeerd in zijn nek. U kunt zelf wel uitrekenen dat als u rechtop staat en uw pup staat op de grond dat u die 1 meter 50 al kwijt bent, omdat u rechtop staat. U bent uw pup eindeloos aan het corrigeren. De nek en de schouders moeten vrij zijn, zodat hij genoeg bewegingsvrijheid en loopruimte heeft om de wereld te ontdekken zonder gecorrigeerd te worden voor letterlijk helemaal niets. Als Pavlov ergens op je schouders zit, dan is het hier. 

Sjaak heeft ons alle speeltjes gegeven :-) omdat hij onderweg altijd van alles vond. Die hebben we allemaal bewaard over de jaren heen en verzameld in zijn schatkist. Daar was hij altijd trots op! Die zijn allemaal opnieuw gewassen en liggen nu keurig klaar voor Herman, inclusief de cadeautjes die we al ontvangen hebben van vrienden. 

Hij is meer dan welkom!