Het echte werk! :-)
Meer ruimte
De fokker heeft de ren opgezet om ze meer ruimte te geven in hun bewegingen, zo kunnen de pups zichzelf beter ontwikkelen. Ze bewegen al goed, spelen fanatiek met elkaar en met Lisa. Het laatste gedeelte van de overgangsfase wordt in gang gezet. Tot deze periode neemt Lisa het initiatief voor de borstvoeding, zij bepaalt, de kinderen hebben niets te willen. In deze periode krijgen de pups hoektanden en leren kauwen. Zijn instaat om zelf hun behoeften te doen, ze hebben Lisa hierbij niet meer nodig. De pups gaan nu ook zeuren om voeding en er gaan in veel gevallen nu conflicten ontstaan. Dat noemen we spenen. De moeder kan vanaf nu haar pups weg grommen bij haar tepels, de pups worden opdringerig en de tandjes kunnen zeer gaan doen. Dit is het begin voor vast voedsel.
Het eerste vaste voedsel
Onze fokker geeft ze gelukkig vlees. Daar ben ik heel blij om, nog steeds geven fokkers hun pups pap of iets in die geest. Maar zouden deze pups in de natuur geboren worden, krijgen ze voor gebraakt vlees van hun moeder. Geen melk met granen. Het zijn prooidier jagers, geen herbivoren. Op vlees ontwikkelen ze hun botstructuur en spieren vele malen beter. In hun latere leven zullen ze hier veel profijt van hebben. Het is niet altijd gemakkelijk, maar met een fokker bemoei ik mij niet, het is niet mijn zaak, maar het geven van het vlees, stemde mij super vrolijk! Lisa vindt het nog steeds goed dat haar kinderen bij haar kwamen drinken. Het conflict hoeft niet plaats te vinden, misschien omdat ze vier pups heeft en het voor haar te doen is om ze te voeden. Acht of meer pups wordt voor een moeder een heel ander verhaal. Het is in het belang van de pups om ze zo lang mogelijk borstvoeding te geven, echter met een groot nest kan dit een moeder helemaal leegzuigen aan energie. Voor Lisa was het heel goed haalbaar en ze bleef haar pups voeden.
Pavlov
Als de overgangsperiode klaar is, zijn het volwaardige kleine honden. Ze gaan hun brein gebruiken en laten zien waarom meneer Pavlov nu overal op de wereld bekend is. Althans wel in de wereld van het dierengedrag. Klassieke conditionering is ontdekt door te werken met honden. De pups leren associaties te maken. Dat betekent dat een bepaalde handeling betekenis krijgt. Dus als ze hun etensbakjes horen weten ze dat ze eten krijgen en gaan kwijlen. Dat is het eerste wat ons geleerd werd: als je een hond hebt en je wilt iets bereiken, moet je weten dat Pavlov op je schouder zit. Als je Pavlov niet snapt of je wilt je er niet in verdiepen, zal je nooit je hond leren kennen of begrijpen. Je kunt met mij overal over discussiëren, maar niet over klassieke conditionering.
Dit leerproces is doorslaggevend in elk proces, wat je hond doorstaat!
Reactie plaatsen
Reacties